Gezegend zijn zij, die beseffen dat mijn oren
nu moeite moeten doen, om dingen te horen.
Gezegend zijn zij, die ook willen snappen
dat mijn handen soms kunnen trillen
en mijn voeten niet altijd stappen.
Gezegend zijn zij, die met een opgewekte lach
een praatje komen maken, op mijn oude dag.
En gezegend zijn zij, die manieren weten
om herinneringen terug te brengen
mocht ik iets zijn vergeten.
|
|
