droomde dat ik als galgenmaal onbeperkt spareribs had besteld. Dat leek een slimme zet, maar na tien porties verlang je toch naar de dood. Hoe graag ik ook wilde zeggen dat ik genoeg had, het leek me onbeleefd om met volle mond te praten, mijn bord niet leeg te eten, of om eten af te slaan. Zo was ik onbeperkt beleefd, tot ik wakker werd, met onverklaarbare trek in gebakken spek.