Geen zin om naar buiten te gaan,
me te wassen,
kleren op te ruimen.
Al weken
niet.
Mijn dagelijkse routine
wordt steeds
eenvoudiger.
De ruimte
waarin
me beweeg
steeds
kleiner.
Er zijn maar een paar plekken
in mijn woning
waar ik
nog
kom.
Bed, wc,
aanrecht,
computer.
De bank
zou mogen verdwijnen.
Net als
de tafel,
de kast,
het wasrek,
de telefoongids.
En veel van de rest.
Het zou leeg zijn.
Overzichtelijk.
Maar ik zou die dingen
allemaal naar buiten
moeten
sjouwen.
En buiten kom ik niet.
Bovendien
maakt
het
niets
uit.
|