Paardevlees heb nooit gegeten. Principieel niet. Want wat voor leven heeft zo'n dier gehad? Maar verzorgponyvlees eet ik met een gerust hart. Daarvan weet ik zeker dat het dier liefde heeft gekregen van tientallen tienermeisjes. Ontluikende vrouwen. Nog net te jong voor de leuke jongens en ver vooruit op de jongetjes in hun klas. Die paar jaar tussen meisje en vrouw storten ze hun liefde in dat vlees dat nu voor me op mijn bord ligt. Zo is het goed.