Al voelt de spreektaal nog wat onwennig, toch leg significant vaker contact. Het meest recentelijk nog heden ochtend.
"Waarde dame, laat me voor u uiteenzetten wat me heden ten dagen overkomt. Op deze lokatie bevind ik me reeds sedert kwart voor acht. Klokslag acht uur was mij gemotoriseerd vervoer toegezegd. Echter, niets is minder waar. Nog immer draag ik met beide benen mijn eigen gewicht en mijn horloge duidt een tijd van vijf minuten over acht aan, hetgeen betekent dat de het toegezegde vervoer wellicht vastgelopen, verdwaald, verongelukt of anderzijds danig verlaat is."
- Bedoelt u dat de bus te laat is?
Uit uw vraag maak ik op dat mijn woorden in uw geest vruchtbare grond gevonden hebben. De komst van de bus is terdege de reden van mijn zorg en het onderwerp van ons overigens plezierige onderhoud.
- Ja, hij is wel vaker laat. Het is toch wat he, allemaal?
Inderdaad, het geheel der dingen is beduidend.
- Eh... Ja. Het is me wat allemaal zei ik.
U snijdt een boeiend doch overweldigend thema aan, dat ik in zo'n alledaagse conversatie allermist had verwacht. Wat te denken van de totaliteit van alles tezamen?
- Nou ik bedoel er niks moeilijks mee hoor.
Uw eenvoudige visie op het geheel der dingen klinkt uitermate intrigerend. Spreekt, waarde dame, spreekt!
- Meneer, ik weet niet wat u verwacht maar ik heb niks gezegd hoor.
Niets! Het geheel der dingen, wij allen, de mensheid en haar volledige geschiedenis, het totale universum bestempelt u tot niets! Ik wens mij een stoel, opdat ik op het puntje daarvan kan zitten! Ik wens mij een pet, om aan te duiden hoever uw woorden daarboven reiken. Of, om me treffender uit te drukken, laat me aan uw lippen hangen! Verhelder deze boute beweringen, orakel des volks!
- Ik ga wel lopen. Sorry meneer maar hier kan ik niet tegen.
Vergeef me mijn onwetendheid! Had ik geweten welke materie u heden ochtend ter sprake zou brengen, dan had ik me terdege voorbereid met filosofische zelfstudie, meditatie en een ruime hoeveelheid caffeïne.
Ondanks haar abrupte vertrek heb ik dit onderhoud als prettig ervaren en ik verheug me op een nieuw treffen, morgenochtend om acht uur.
|