Net als in die steeds terugkerende droom, kwam ze op me af rennen. Maar dit keer was het echt!

Sorry, weet je misschien waar het politiebureau is?

Politiebureau? Geen flauw...

Ok. Dag!

Wacht! O het polítiebureau. Natuurlijk. Kom maar mee.

O gelukkig.

Dat is even verderop. Toevallig ga ga net die kant op, naar de bakker.

Ik moet snel...

Momentje, even brood halen.

Maar kun je zeggen...

Heerlijk, die zonnepitten. Ik hou van volkoren brood met zoveel mogelijk pitjes, nootjes en dingetjes. Soms zit er van dat poeder op. Vind ik ook lekker. En jij? Ben je een bruin-brood-type of meer een wit-brood-type?

Ik moet aangifte doen van...

En nog even wat groente voor vanavond. Het wordt weer tijd voor winterpeen. Of zal ik knolletjes maken? Dat maakte m'n moeder altijd met een lekker papje. Even wachten.

...van mijn portemonnee.

Zo. Allebei. En wat maisena, want zo heet dat papje. Kan ik altijd nog kiezen. Kom, we kunnen ook door het park lopen. Ik hou zo van al dat groen.

Maar is dat niet...

Vogeltjes en zo. Ik hoorde dat hier zelfs vossen woonde. Het liefst woonde ik op het platte land, maar ja. Je kunt niet alles hebben he. Nee, de stad bevalt prima. Tuurlijk even wennen. Je voelt je niet altijd veilig met die criminaliteit en zo, maar dat valt allemaal best mee. Kijk, eendjes! Die zijn ook zo gek op volkorenbrood. Hier. Wil je ook wat geven? Pas op voor die grote, want die pikt alles in.

Luister! Ik wil gewoon...

Naar de ponnies he? Dat dacht ik al. Ik zag meteen dat je een paardeliefhebber was. Echt grote paarden hebben ze hier natuurlijk niet. Van die kleine Shetlanders. Maar wel lief. Die lusten wel een winterpeen. Of eigenlijk had ik beter worteltjes kunnen nemen.

Nee!

Geen ponnies? Nou, eigenlijk heb ik ook een hekel aan die beesten, sinds die ene keer dat...

Nee nee nee! Geen ponnies, geen eendjes, geen park. Luister, ik wil gewoon naar het politiebureau om aangifte te doen van mijn portemonnee.

Maar ik dacht...

Nee.

Dat jij en ik...

Nee.

O. Nou.

...

Voor het politiebureau moet je daar het park uit, de straat volgen en dan is het aan je linkerhand.

Bedankt! Ja sorry hoor, je bedoelde het goed.

Geeft niet, ik snap het best hoor. Ga maar gauw.

O.k. bedankt!

Dag.

En daar ging ze... mijn leven uit... om aangifte te doen... van haar portemonnee... die stiekem werd gestolen door de junk die tegen haar opliep toen ze de tram uit stapte. Sam heet hij. Hij staat altijd bij die tramhalte, tenzij hij geld heeft. Dus Sam zal ik ook wel een tijdje niet meer zien.

Jogchem ontmoet de vreemdste wezens tijdens zijn ochtendwandeling op weg naar NobodyhereWAAR GAAT DAT HEEN? 
Als je niet weet waar je heen gaat

kom je er altijd

Hopeloos verdwaald In plaats van wegen begon de GPS tijgers aan te geventiteltoevallig hier beland tekstjeetje waar gaat dit overo gelukkige (1) en politiebureau (2)  (1) het is toch fijn om eeuwig te smachten, Jogchem? Heb ik geen geduld voor.
En,
(2)het politiebureau is gewoon te dichtbij en/of er zijn er gewoon teveel, daardoor is het niet speciaal meer voor mij. Als ik er naar toega om bijv een aangifte te doen, heb ik wel dat ik me enorm kan verkneukelen op een paar uur kijken en luisteren naar onhandig formulerende, computercrashende en zeer veel spellingsfouten makende agenten. Gegarandeerd beter dan Six Flaggs (alhoewel dat niet zo moeilijk is, maar goed).  Wandeling naar het politiebureau. Elke morgen. Met de hond. Wandelen naar het politiebureau. Hond laten schijten voor de deur. Elke dag een verse drol. Gratis.